Foto Het Staatspaard, Appelscha, Internationale Bijeenkomst van de Vrij Socialisten. Fotograaf Roland Van den Berghe.
Foto Het Staatspaard, Congres Economie & Staat, Vrije Universiteit Amsterdam, 1975. Fotograaf Roland Van den Berghe.
Foto Het Staatspaard, Convegno Internale di Studi Bakuniane, Palazzo Sceriman, Venetië, 1976. Fotograaf Roland Van den Berghe.
Foto Het Staatspaard, La Centenaire de La Mort de Bakunin, Federatie van de Vrije Socialisten Nederland, Restaurante Cooperativo, Zurich, 1976. Fotograaf Roland Van den Berghe.
Foto, Het Staatspaard, V.E.S.V.U. congres " Economie en Staat", Vrije Universiteit Amsterdam, 1975. Fotograaf Roland Van den Berghe.
Foto, Het Staatspaard, Atelier 9, Stedelijk Museum Amsterdam, 1971. Fotograaf onbekend.
Foto Het Staatspaard. Fotograaf Roland Van den Berghe.
Foto Het Staatspaard. Fotograaf Roland Van den Berghe.
Foto Het Staatspaard, Stal de Warande, Hansbeke, 2017. Fotograaf Roland Van den Berghe.
Foto Het Staatspaard, Stal de Warande, Hansbeke, 2017. Fotograaf Roland Van den Berghe.
Foto, Het Staatspaard, Atelier 9, Stedelijk Museum Amsterdam, 1971. Fotograaf onbekend.
Foto, Het Staatspaard, Atelier 9, Stedelijk Museum Amsterdam, 1971. Fotograaf onbekend.
Foto, Het Staatspaard, Atelier 9, Stedelijk Museum Amsterdam, 1971. Fotograaf onbekend.
Het Staatspaard
“Het ruiterportret heeft een lange traditie in de westerse beeldende kunst. Vanaf de antieke oudheid liet de heerser zichzelf te paard verheerlijken, in de verwachting dat zijn persoonlijkheid daarmee in de tijd werd vastgelegd. In de meeste gevallen bleek echter de kunstenaar zijn roem eraan te danken te hebben: denk aan Donatello en Verrocchio. Met het Staatspaard is het wezenlijk anders gesteld. Het paard, altijd een zeer dominerende factor en naar ras herkenbaar bij de ruiterportretten, bleef achterwege, evenals zijn berijder; en ook de kunstenaar bleef op de achtergrond. Des te nadrukkelijker zijn de voor het berijden onmisbare attributen aanwezig: de stijgbeugels, het bit en de leidsels. En deze attributen nodigen ieder uit voor korte of lange tijd berijder van het Staatspaard te zijn. De illusie van het berijden wordt versterkt door een trapmechanisme aan de voet van het werk. Het Staatspaard bestaat uit duidelijk herkenbare onderdelen, die echter sterk vergroot en bovendien uit hun dagelijks verband gerukt zijn.
Achterzijde huurcontract Het Staatspaard.
Deze onderdelen zijn tot een geheel gemonteerd op vergrote driepootstandaarden. Herkenbaarheid en verwarring spelen door elkaar heen. Men zou in kunsthistorische termen bij deze objektkunst van een vorm van surrealisme kunnen spreken. Het Staatspaard is aan de hand van een zorgvuldig voorbereid plan en een model eigenhandig door de kunstenaar uitgevoerd op de metaalwerkplaats en smederij Placo in Amsterdam. Met gebruikmaking van de technische outillage aldaar is het werk tot in alle details deskundig gesmeed. Voor de kunstenaar was dit een principieel punt. In tegenstelling tot veel kunst (s.v.p. niet aanraken) moet de kijker actief worden en het werk voltooien door het letterlijk te berijden. Een eventuele huurder zal dat onbeperkt kunnen doen. Het Staatspaard, vanuit welke ideologie dan ook bereden, is een vorm van democratisering van de kunst. Het is niet - afblijven geblazen.”
Uit: Publicatie tentoonstelling Het Staatspaard, The Horse of State, tijdens V.E.S.V.U. congres " Economie en Staat", Vrije Universiteit Amsterdam, door Rini Dippel, 1975.
Affiche Het Staatspaard, Convegno Internale di Studi Bakuniane, Palazzo Sceriman, Venetië, 1976.
Tijdslijn
1971
Fabricatie door de kunstenaar van het Staatspaard op de metaalwerkplaats van smederij Placo in Amsterdam.
1971
Solotentoonstelling 8 objecten, Ulf Moritz, Amsterdam.
1971
Atelier 9 in het Stedelijk Museum, Amsterdam.
1972
Solotentoonstelling Vogelvrij en Functie, Koninklijk Museum voor Schone Kunsten, Antwerpen.
1975
Groepstentoonstelling Het Verpozingsmechaniek Staatspaard, V.E.S.V.U. congres " Economie en Staat", Vrije Universiteit Amsterdam.
1976
Der Erholungsmechanismus Staatspferdes, gedelegeerd door de Federatie van de Vrije Socialisten Nederland, La Centenaire de La Mort de Bakunin, Restaurante Cooperativo, Zurich.
1976
Il congegno ricreativo cavallo di stato, Convegno Internale di Studi Bakuniane, Palazzo Sceriman, Venetië.
1976
Kollektieve Kollage, Bakoenincongres, Sociale Academie den Elzent, Eindhoven.
2010
Groepstentoonstelling Beeld Denken, Stichting A TUTA PELA, Wassenaar.
Fotocollage Alex Barbaix bij Het Staatspaard. Fotograaf onbekend.