Speelkaartenproject

“Bridge en Bommen: het Kaartspel van Roland Van den Berghe:

Van 5 tot 17 mei wordt in Las Palmas (Tenerife) het internationaal bridgetoernooi gehouden, waarbij de wereldkampioenschappen (paren en landengroepen) zullen betwist worden. Roland Van den Berghe, die zelf niet kan bridgen, is er met zijn kaartspel: "Goede gelegenheid om het in omloop te brengen. Waar raak je speelkaarten beter kwijt dan aan de beste kaartspelers van de wereld?"

Dat vond de heer Julius L. Rosenblum, president van de World Bridge Federation (New Orleans, U.S.A.), ook. En hij vond het goed toen Van den Berghe hem ging voorstellen zijn kaartspel in Las Palmas te presenteren. Omdat de achterkant van dit kaartspel gevormd wordt door foto's, hield hij Van den Berghe voor een fotograaf. "U kunt dan ter plaatse meteen een fotoreportage voor ons maken van de kampioenen tijdens de wedstrijd." Heeft de president de achterzijde van die kaarten goed bekeken? En heeft hij de voorzijde wel goed bekeken? Heeft hij gezien dat het hele spel krioelt van de bommen? Want natuurlijk is dit nieuwste "werk" van Roland Van den Berghe weer in hoge mate subversief. In feite vormt het alleen maar een nieuwe fase in de reeks acties met bommen, waar hij nu al sinds 1970 mee bezig is.Herinner u zijn "instrument om bommen op de hemel te roken," een sjabloon in metaal, uitgevoerd in diverse afmetingen, en dat hij, voor Sonsbeek Buiten de Perken (1971), op een truck gemonteerd, continu door de lanen van het park wilde rijden. Herinner u zijn actie "Our Friendly Boomerang" in de zomer van 1972 te New York, waar hij de voetstappen van voorbijgangers verzamelde, zoals die hun sporen lieten op de afdrukken van bommen, die hij gewoon in lange reeksen op de straat had gelegd. In aansluiting hierop volgde in november '72 in Amsterdam, in Paradiso, de actie "Their Friendly Miss Europe."

Foto's van deze twee acties staan nu afgedrukt op de achterkant van de speelkaarten, die verder op de recto-zijde ook nog kleine (blauwe) bommetjes hebben. En de joker is dan nog een aparte analyse waard. Op het eerste gezicht is er niets met hem aan de hand, maar wie goed kijkt, ontdekt al gauw een aantal ongebruikelijke attributen en symbolen die vatbaar zijn voor verschillende interpretaties.

De eerste oplage (5000) werd zeer mooi gedrukt door Carta Mundi, in Turnhout. Tweehonderd onversneden bladen - waarop dus recto het hele kaartspel in één oogopslag te zien is en verso al de foto's - worden genummerd en gesigneerd verkocht. Zij lopen als een trein. Verzamelaars vinden het origineel en esthetisch. Van den Berghe realiseert zich heel goed dat hij hiermee meteen in het commercieel-artistieke circuit zit, dat hij haat en bestrijdt. "Maar ik moest wel een handzame vorm vinden om vlotter te kunnen communiceren. Tot nu toe maakte ik meestal dingen, deed ik dingen die onverkoopbaar waren, of uniek. Die dus weinig mensen bereikten. Maar wat is handiger dan een spel kaarten, is speelser? En hierin heb ik dus nu een aantal ideeën en gevoelens geconcentreerd die ik mee te delen heb, en die ik tevoren slechts afzonderlijk kwijt kon."